ZŁOCIEŃ
BALSAMICZNY (Tanacetum balsamita, chrysantemum balsamita) jest rośliną
wieloletnią z rodziny astrowatych pochodzącą z Azji Mniejszej. Roślina
preferuje miejsca słoneczne o pH w zakresie od 5,0 do 7,6. Gdy jest uprawiana w
cieniu wytwarza dużo liści ale bez kwiatów, co może być zaletą, gdyż kwiaty nie
są zbyt atrakcyjne. Jest mrozoodporna.
Liście złocienia mają bardzo przyjemny zapach ale w kuchni należy je stosować z
umiarem. Pokrojone listki można dodać do sałatek, warzyw, ziemniaków, zupy z
dyni, a całe liście układane na blaszkach do wypieku dodają smaku ciastom.
Dobrze komponują się z dziczyzną, drobiem i wędliną. Drobno posiekane świeże
listki dodają smaku bitej śmietanie. Surowych liści można dodawać do zup.
Dawniej szeroko stosowane były do warzenia piwa, ułatwiały jego konserwowanie i
dodawały charakterystycznej goryczki.
Choć jest rzadko stosowany w medycynie ma bardzo korzystny wpływ na układ
pokarmowy. Liście wykazują działanie antyseptyczne, ściągające i
przeczyszczające. Są wykorzystywane przy dolegliwościach wątroby i woreczka żółciowego.
Herbata z liści złocienia balsamicznego z goździkami, posłodzona miodem jest
skutecznym lekarstwem na przeziębienie, kaszel i katar. Przy ciągłych bólach
głowy zaleca się pić herbatkę z liści rano, na czczo. Stosowany jest w leczeniu
owrzodzeń jamy ustnej, bólu brzucha, niestrawności, przy problemach z układem
moczowym. Bywa pomocny w leczeniu anoreksji i walce z pasożytami jelitowymi.
Zewnętrznie był używany przy leczeniu oparzeń i użądleń owadów. Liście
złocienia odstraszają owady. Przedawkowany może powodować zaburzenia układu
nerwowego i przewodu pokarmowego.
Suszone liście można dodać do ziołowych saszetek odstraszających mole w szafach
z ubraniami. Włosy spłukane wywarem z liści nadają im miłego zapachu.
Opracowanie Krzysztof Kuźniewski