TAJSKI BAKŁAŻAN GROSZKOWY (Solanum torvum) Pea eggplant jest kolczastym krzewem z rodziny psiankowatych. Znany jest też pod nazwą turkey berry, wild eggplant albo devil’s fig. Prawdopodobnie pochodzi z południa Stanów Zjednoczonych, jest rośliną inwazyjną, dlatego dość szybko rozprzestrzenił się po Ameryce Środkowej i Południowej, Azji i Afryce. W stanie naturalnym osiąga przeciętnie 2-3m wysokości, preferuje miejsca wilgotne, słoneczne lub lekki cień. Szczepione na nim bakłażany mają silniejszy system korzeniowy, są odporniejsze na choroby i lepiej rosną. Owoce bakłażana groszkowego są małe, wielkości zielonego groszku, w pełni dojrzałe są żółte, wypełnione licznymi nasionami. Owoce zbiera się gdy są niedojrzałe. W Tajlandii najczęściej gotowane, dodawane są do curry, zup, sosów i niektórych past z papryką chili. W Indiach gorzko-słodkie owoce są spożywane na surowo albo gotowane. Właściwości lecznicze jakie posiadają owoce, liście i korzenie sprawiają że są coraz bardziej poszukiwanym towarem. Ze względu na dużą zawartość żelaza jest polecany dla osób z niedokrwistością. Owoce i liście bakłażana groszkowego działają przeciwzapalnie, przeciwgrzybiczo, przeciwbakteryjnie i przeciwbólowo, mogą być stosowane do leczenia chorób skóry. Wodny ekstrakt z owoców zmniejsza ciśnienie krwi. Owoce i liście są źródłem wielu farmalogicznie ważnych związków chemicznych jak glikozydy, alkaloidy, triterpeny, fenole i fitosterole (sitosterol, stigmasterol, kampesterol). Posiadają również izoflawony o znaczącym działaniu przeciwwirusowym, witaminy z grupy B i witaminę C. Pomagają leczyć wrzody żołądka zmniejszając ilość wydzielanego kwasu żołądkowego. Są silnym wymiataczem wolnych rodników, wpływają korzystnie na układ sercowo-naczyniowy, wykazują działanie przeciwcukrzycowe. Są wykorzystywane w leczeniu przeziębień, próchnicy zębów i problemów z płodnością.
Opracowanie Krzysztof Kuźniewski