HYZOP LEKARSKI (Hyssopus officinalis) jest wieloletnim półkrzewem z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z terenów Afryki Północnej i Europy Południowej oraz Azji Zachodniej. W starożytności symbolizował czystość i poświęcenie, dlatego był używany do rytualnego czyszczenia miejsc świętych. Hyzop lekarski nie jest wymagający co do gleby, jednak najlepiej mu będzie w glebie zdrenowanej o pH w granicach 5 ? 7,5 bogatej w wapń. Stanowisko słoneczne lub lekki półcień. Osiąga wysokość do 60cm. Ma przyjemny , korzenny zapach i gorzki smak. Najważniejszym składnikiem hyzopu jest olejek eteryczny w skład którego wchodzi między innymi kamfen, fitosterol, cyneolu , pinen . Zawiera ponadto garbniki działające ściągająco, terpeny, flawonoidy, żywice i inne substancje. Jest nie tylko rośliną leczniczą, przyprawową ale również ozdobną.
W medycynie ludowej ziele hyzopu stosowane jest jako środek wykrztuśny przy przewlekłych chorobach oskrzeli. W zaburzeniach przewodu pokarmowego stosowany jest jako środek przeciwskurczowy, poprawiający trawienie, działa również moczopędnie. Herbatka z hyzopu eliminuje gazy i leczy wzdęcia. Hyzop lekarski może być pomocny w leczeniu bezsenności, napięcia nerwowego i stresu. Posiada właściwości antywirusowe, zwłaszcza wobec wirusa opryszczki. Przedawkowany wywołuje podrażnienia i pobudza nadmiernie ośrodki nerwowe Zewnętrznie w postaci okładu łagodzi oparzenia i siniaki, przyśpiesza gojenie się ran. Przy dolegliwościach stawów łagodzi ból, obrzęk i zapalenie. Kompresy wykonane z zimnej herbatki z hyzopu usuwają ślady zmęczenia z oczu. Jest roślinką bardzo atrakcyjną dla pszczół i motyli.
Kulinarne zastosowania. Ziele hyzopu ponieważ ma ostry charakterystyczny smak dodawane jest najczęściej do potraw mdłych jak kartoflanka czy zupa fasolowa.Można go dodawać do serów, twarogów, pasztetów, flaczków a także do sałatek. Na skalę przemysłową jest używany do produkcji likierów Benedictine oraz Chartreuse.
Opracowanie Krzysztof Kuźniewski