ESTRAGON (Artemisia dracunculus) jest rośliną wieloletnią. Uprawia się go na większą skalę głównie we Francji i Hiszpanii. Wyróżniamy dwie odmiany estragonu : rosyjską dorastającą do 1,5m wysokości o gorszym smaku i francuską dochodzącą do 60 cm, o smaku anyżkowo-lukrecjowym. Estragon rosyjski ma tą zaletę że można go wysiewać z nasion a francuski wyłącznie z sadzonek. Obie odmiany lubią ciepło i słońce, gleba może być lżejsza, sucha.
W kuchni francuskiej jest nazywany królem przypraw. Jest używany do przyprawiania sosów, drobiu, warzyw, zup, jajek. Często bywa dodawany do kiszenia ogórków i kapusty. Wchodzi w skład niektórych mieszanek ziół prowansalskich. Używany do zaprawiania octów ziołowych i musztardy.Najlepszy jest świeży estragon, suszony nie ma już tego smaku i aromatu.
Właściwości lecznicze: działa wzmacniająco na żołądek, wzmaga apetyt i ułatwia trawienie. Jest bogaty w witaminy A i C. Obniża stężenie glukozy we krwi, działa grzybobójczo, lekko moczopędnie, przeciwbakteryjnie, przydatny w leczeniu chorób układu sercowo ? naczyniowego i zakrzepicy. Działa łagodnie uspokajająco i może ułatwić sen. Zewnętrznie okład z estragonu może być stosowany w leczeniu reumatyzmu, artretyzmu, zapalenia stawów i na ból zęba. Nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży.
Opracowanie Krzysztof Kuźniewski