Złocień balsamiczny

ZŁOCIEŃ BALSAMICZNY (Tanacetum balsamita, chrysantemum balsamita) jest rośliną wieloletnią z rodziny astrowatych pochodzącą z Azji Mniejszej. Roślina preferuje miejsca słoneczne o pH w zakresie od 5,0 do 7,6. Gdy jest uprawiana w cieniu wytwarza dużo liści ale bez kwiatów, co może być zaletą, gdyż kwiaty nie są zbyt atrakcyjne. Jest mrozoodporna.
Liście złocienia mają bardzo przyjemny zapach ale w kuchni należy je stosować z umiarem. Pokrojone listki można dodać do sałatek, warzyw, ziemniaków, zupy z dyni, a całe liście układane na blaszkach do wypieku dodają smaku ciastom. Dobrze komponują się z dziczyzną, drobiem i wędliną. Drobno posiekane świeże listki dodają smaku bitej śmietanie. Surowych liści można dodawać do zup. Dawniej szeroko stosowane były do warzenia piwa, ułatwiały jego konserwowanie i dodawały charakterystycznej goryczki.
Choć jest rzadko stosowany w medycynie ma bardzo korzystny wpływ na układ pokarmowy. Liście wykazują działanie antyseptyczne, ściągające i przeczyszczające. Są wykorzystywane przy dolegliwościach wątroby i woreczka żółciowego. Herbata z liści złocienia balsamicznego z goździkami, posłodzona miodem jest skutecznym lekarstwem na przeziębienie, kaszel i katar. Przy ciągłych bólach głowy zaleca się pić herbatkę z liści rano, na czczo. Stosowany jest w leczeniu owrzodzeń jamy ustnej, bólu brzucha, niestrawności, przy problemach z układem moczowym. Bywa pomocny w leczeniu anoreksji i walce z pasożytami jelitowymi. Zewnętrznie był używany przy leczeniu oparzeń i użądleń owadów. Liście złocienia odstraszają owady. Przedawkowany może powodować zaburzenia układu nerwowego i przewodu pokarmowego.
Suszone liście można dodać do ziołowych saszetek odstraszających mole w szafach z ubraniami. Włosy spłukane wywarem z liści nadają im miłego zapachu.

Opracowanie Krzysztof Kuźniewski